Ach was het leven maar weer zoals het ooit is geweest. Verlangen naar de tijd voor het coronavirus en de lockdown. Toen alles zoveel beter was, misschien zelfs wel ideaal (nou ja, er was natuurlijk ook wel eens wat….). Eigenlijk wil ik dus dat het weer wordt zoals het nooit is geweest!

Zekerheid en verandering

Door wat er nu gebeurt in de wereld, realiseer ik me dat de enige constante in het leven verandering is. Omgaan met verandering, terwijl we juist zekerheid willen. De zekerheid dat we niet ziek worden, dat er niets met onze dierbaren gebeurt, dat er genoeg werk blijft en dat er financiële zekerheid is. Want als al die zekerheden er niet meer zijn, wat rest er dan?

Noodstop

Rit als chauffeur in een rode Eend met aan boord een geestelijke gehandicapte jongen en zijn ouders. Een meer dan zomerse dag met 35 graden en een zwaar beladen oude auto. In colonne rijden naar het strand met andere klassiekers en hun passagiers uit een tehuis voor geestelijke gehandicapten. Plotseling trap ik door de rem heen terwijl we een heuvel afrijden met hoge snelheid. Gewoon remmen kan niet meer en in een reflex trek ik aan de handrem. Eenmaal tot stilstand gekomen na deze noodstop brandt er een rood lampje op het dashboard. Ondertussen razen gedachten door mijn hoofd: Wat had er wel niet kunnen gebeuren, hoe moet het nu met de passagiers, wat zullen ze wel niet denken? En dan ook, er was toch een noodnummer waarvan ik dacht geen gebruik te hoeven maken? Binnen een kwartier worden de passagiers opgehaald door een bezemauto. Als achterblijver in de auto is de storm in mijn hoofd inmiddels geluwd. Ik weet even niet wat ik verder moet doen en blijf gewoon zitten. Tot mijn grote verbazing dooft na enige tijd het rode lampje. Voorzichtig start ik de auto en rijd terug. Later hoor ik mijn passagiers in geuren en kleuren aan anderen het avontuur vertellen dat ze zojuist hebben beleefd…..

Gedachtentrein

Overmand worden door angst omdat zekerheden wegvallen in situaties waar je je niet op voor hebt kunnen bereiden. Er komen gedachten in je op die in elkaar haken en als een goederentrein door je hoofd denderen. Gedachten die zulke realistische beelden creëren dat je het er benauwd van krijgt. Een nare ervaring waarvan je denkt dat ie nooit zal overgaan. En dan bijna ongemerkt zijn de zwarte gedachten en de daarbij behorende gevoelens weer verdwenen. Het lukt om helder te denken. Je onderneemt iets of juist helemaal niets of anderen bieden een helpende hand.

Klein is ook mooi

Als verandering en niet zekerheid de constante is, heeft het dan nog zin om plannen te maken, doelen te stellen? Het is menselijk en bovendien heerlijk om plannen te maken en doelen te stellen, misschien soms wat minder groots door de wetenschap dat het ook wel eens anders kan lopen. Als je iets van deze tijd meeneemt, is dat dat leven bij de dag zo gek nog niet is en dat klein ook mooi kan zijn: kleine plannen, kleine gewoontes, kleine doelen, kleine stappen. Ook daar creëer je structuur en overzicht mee en kom je toch vooruit.

Zoek je hulp/begeleiding bij het structureren van je leven in werk of privé om zo inzicht en overzicht te krijgen? Neem vrijblijvend contact met mij op. Ook voor online trajecten.